Halk Otobüslerine Acil Destek Düzenlemesi Bekliyoruz
BASIN AÇIKLAMASI Türkiye genelinde faaliyet gösteren 22000 özel halk otobüsü esnafları, aileleri ve çalışanları zor durumdadır. Salgının başından beri kendi imkanları ve kısmen belediyelerden aldıkları desteklerle toplu taşıma hizmetini sürdüren esnaflarımızın, acil tedbir alınmaz ise iflasları kaçınılmazdır. Sektörümüzün ve çalışanlarımızın mesleğini, tek geçim kaynağı olan otobüslerini kaybetmemeleri için alınması gereken acil tedbirler;
Devamını okuBir Sektör Yok Oluyor
BASIN AÇIKLAMASI Ücretsiz taşıma ve yüksek maliyetler nedeniyle zaten zor durumda olan sektörümüz, pandemi sürecinde hepimizin sağlığı için alınan tedbirlerle birlikte iflasın eşiğine gelmiştir. Türkiye genelinde, direk ve dolaylı olarak önemli sayıda istihdam sağlayan özel halk otobüsü sahipleri yakıt alamayacak duruma gelmiştir. Ayrıca esnaflarımız ve çalışanlarımız da yüksek risk ortamında çalışmaya devam etmektedir. Bir çok mesai arkadaşımıza Covid-19 teşhisi konmuştur. Tüm hastalarımıza acil şifalar diliyoruz.
Devamını okuBaşkanımızın Açıklamaları; “Türkiye Özel Halk Otobüslerinin En Önemli Sorunları Ve Çözüm Önerileri”
Tüm Özel Halk Otobüsleri Birliği Yönetim Kurulu, önceki yönetimden devraldığı görevi geldiği noktadan daha ileriye taşımaya ve birleştirici ve sorunlara çözüm üretmeye yönelik adımlar atmaya kararlıdır. Camiamızın sorunlarını biliyoruz ve çözmek için elimizden geleni yapıyoruz, yapacağız. Birlik ve beraberlik içerisinde tüm sorunları aşacağımıza inancımız tamdır. İki önemli sorunumuz ve çözüm önerilerimize gelince; 1-Kanun ve mevzuat eksikliği 2-Ücretsiz Taşıma •Kanun ve Mevzuat Eksikliği Birçok il ve ilçede Özel Halk Otobüsü, özel toplu taşıma aracı, özel halk minibüsü isimleri altında 5 farklı statüde belediyeler tarafından özel toplu taşıma hizmeti yaptırılmaktadır. Belediyeler el değiştirdiğinde ise olumsuz yaptırımlar ortaya çıkmaktadır. Her belediyenin farklı uygulamalarla çalışma şartlarını belirlediği Özel Halk Otobüsleri belli bir standarda bağlanmadığı sürece hizmet kalitesi ve mesleki duyarlılık sağlanamamaktadır. Uzun yıllardır belediyelerin yükünü alan, toplu taşımada ciddi zararlar eden belediyelere direk ve dolaylı katkı sağlayan esnaflarımızın hakları korunmalıdır. Bu gerekçelerle; 5216 ve 5393 sayılı kanunlara yapılacak eklerle veya yeni bir çerçeve kanunla “Özel Halk Otobüsü işlettirmekte esas alınacak kriterler” başlığı altında Türkiye genelinde standart sağlayacak tedbirler alınmalıdır. 5 farklı statü; idari kararla ruhsat usulü, süresiz hat satın alma, minibüsten dönüştürme, imtiyaz devri ve hat kiralama yöntemiyle çalıştırma (ihale usulü) şeklindedir. Özel halk otobüslerinin gelecek belirsizliği ve endişesi vardır. Bu da hizmet kalitesini artırma, araç yenileme, yeni toplu taşıma teknolojileri ve modern toplu taşıma sistemine geçişlerde ciddi problemler doğurmakta, esnaflarımız uzun vadeli yatırım yapamamaktadır. (örneğin elektrikli otobüs, bakım ve depolama tesisleri, sosyal tesisler vb.) Yapılacak düzenleme ile ticari araçlar içerisinde tahdit kapsamına alınmayan ancak hiçbir ticari araçta olmayan, devir ücreti, durak katılım payı, yolcu başına pay gibi gerek Belediyelere yapılan ödemeler gerekse gerçek usulde vergiye tabi olan Özel Halk Otobüsleri tahdit kapsamına mutlaka alınmalıdır. Böyle bir işlemde ne devletimizin ne de belediyelerin bir kaybı olmayacaktır. Belediyeler yine özel halk otobüsü işletmelerine hakim ve denetimde aktif kuruluşlar olmaya, Devletimiz de vergi almaya devam edecektir. •Ücretsiz Taşıma Türkiye’de hiçbir özel sektöre ücretsiz hizmet yaptırılmamaktadır. Bütün giderlerini kendileri karşılayan Özel Halk Otobüsü esnafları özellikle 65 yaş üzeri ve engelli kartlarının oranının @’a çekilmesiyle sayıları astronomik olarak artan ücretsiz taşıma nedeniyle son derece zor durumdadır. Devlet tarafından yaşlılar için aylık 800, 1000, 1330 TL. İllere göre değişen oranlarda gelir desteği vermektedir. Bu miktarlar günlük 16 binişe tekabül etmekte oysa bir araca günlük ortalama ücretsiz binen yolcu sayısı 175 – 325 arasındadır. Bu durumda gelir gider dengesini esnaflarımızın sağlaması mümkün değildir. Nitekim birçok esnafımız haciz ve icralarla mücadele etmektedir. Ayrıca bu kartların kullanımında ciddi suiistimaller tespit edilmiştir. Örneğin; 65 yaş kartı kullanan bir yolcumuzun elektronik sistemde yapılan tespitlere göre bir günde 32 defa toplu taşıma aracı kullandığı, engelli kartı kullanan yolcularımızın da koşarak gelip araca binerek engelli kartı gösterdikleri tespit edilmiştir. Hakkaniyet yönünden bakıldığında ise maddi durumu çok iyi olan ve milyonlarca liralık evlerde oturan serbest kart sahibi araçlarımızdan ücretsiz faydalanırken bu evlere temizliğe veya tamire giden işçilerden ücret alınmaktadır. Bu açıdan bakıldığında da uygulamanın çok adil olmadığı anlaşılmaktadır. Bu konudaki çözüm önerilerimiz; – Ücretli, ücretsiz ayrımı yapılmaksızın bütün binişlere tek tip ücret uygulanması ve belediyelerin aradaki farkı sübvanse etmesi (Bursa Büyükşehir Belediyesi Modeli) – Ücretsiz biniş kartı olanlar, kamu aracı olan illerde bu araçlardan faydalandırılmalı kamu aracı olmayan ve sadece Özel Halk Otobüsleriyle taşımacılık yapan illerde ise biniş […]
Devamını oku